अडगळीतला ब्लॉग

न गंध त्यास आहे , न रंग त्यास आहे !! परी साऱ्या संसारात , व्यापून हे जल आहे !! ओंजळीत घ्यावे , परी निसटून जात आहे !! कदाचित नकळत , मनातले ते सांगत आहे!! कुठे असावे खारट, कुठे गोड आहे !! कुठे सरी होऊन बरसत , कुठे वाळवंट आहे !! पांथस्थ त्या वाटेवरी, घोटभर जल आहे !! सावलीतल्या त्या जीवास , आनंद तोच आहे!! मैत्री त्या फुलांसवे , अतुट बंध आहे !! बहरून येण्या वेलीस,  जमिनीस ओल आहे !! कधी शांत निवांत, कधी रौद्र आहे !! जल हे जीवन, त्याचेच हे रूप आहे!! साऱ्या जीवांचे हेच, सत्य एक आहे!! पाण्याविन निर्थक सारे, जगणे अशक्य आहे !! कोणता आकार, कोणती वाट आहे !! घडविले ज्याने जसे, रूप तेच आहे !! न गंध त्यास आहे, न रंग त्यास आहे!! परी साऱ्या संसारात, व्यापून हे जल आहे!! ✍️योगेश *ALL RIGHTS RESERVED*

असावी एक वेगळी वाट, आयुष्य जगण्यासाठी !! रोजच जगणं यातून काही , वेगळं पाहण्यासाठी!! कधी बहरावी वेल ती सुंदर, सुगंध दरवळण्यासाठी !! असावी एक गोड ती आठवण , मनास सुखावण्यासाठी!! झुळूक अनोळखी एक ती यावी , सोबत मागण्यासाठी!! क्षणिक आनंद देऊन जावी , परतून येण्यासाठी !! खळाळत्या नदीस सांगावे गुपित,  मनसोक्त बोलण्यासाठी!! असावी एक मैत्री अफाट, समुद्रास भेटण्यासाठी !! पडाव्या त्या सरी कित्येक, चिंब भिजण्यासाठी!! भिजलेल्या त्या पायवाटेवर , पाऊलखुणा उमटवण्यासाठी!! जीर्ण झालेल्या पानांसही , जिवंत करण्यासाठी !! असावी ती ओढ मनात , आपल्यास भेटण्यासाठी !! चंद्र तो उगाच खुणावतो, चांदण्यात फिरण्यासाठी!! मोजल्या कित्येक ताऱ्यांना, पुन्हा विसरण्यासाठी !! कधी हसता , कधी रडता, कित्येक भाव टिपण्यासाठी !! असावी एक ओळख आपलीच, स्वतः स शोधण्यासाठी  !!! असावी एक वेगळी वाट, आयुष्य जगण्यासाठी !! ✍️© योगेश *ALL RIGHTS RESERVED*

आठवांच्या पानावरती, भरली एक शाळा शाळेमध्ये कोण आले , चला एकदा पाहा!! अभ्यास करूया , मस्ती करूया !! मित्रांच्या दुनियेत, जाऊन तरी पाहा !! इतिहास ,भूगोल, नागरिकशास्त्र पुस्तक एकदा, वाचून तरी पाहा !! वर्ग भरले, खिडकी मधून आज एकदा डोकावून तरी पाहा !! घंटा वाजली टन टन टन !! बाकावरती त्या, बसून तरी राहा !!! मास्तर आले शिकवू लागले त्यांना ऐकून तरी पाहा!! मनामधल्या शाळेत पुन्हा  चला एकदा रमून तरी पाहा !! पाऊस आला, तळे साचले थोड भिजून तरी पाहा !! मधल्या सुट्टीत, आईने दिलेला डब्बा खाऊन तरी पाहा !! एक पान वहिचे शेवटचे त्यावर लिहू तरी पाहा !! चला आठवांच्या त्या शाळेत पुन्हा जगून तरी पाहा!! घंटा वाजली शाळा सुटली,पण ?? थोड शाळेत थांबून तरी पाहा !!  रिकाम्या वर्गात स्वतः ला एकदा शोधून तरी पाहा !! आठवांच्या त्या पानावरती, जुनीच एक शाळा! शाळेमध्ये कोण आले ?? चला एकदा पाहा!!! ✍️© योगेश *ALL RIGHTS RESERVED*

कथा भाग ५  "क्षण न क्षण आता दृष्टीच्या विचारात जात होता. क्षितिज हताश होऊन आपल्या खोलीत बसला होता. रात्र सरून दिवस उजाडला होता पण त्याच भान त्याला राहील नव्हतं. त्याची ही अवस्था पाहून आईला काय बोलावं काहीच कळत नव्हतं. ती त्याच्या खोलीत जाते तेव्हा तो आपल्याच विचारात गुंग होता. त्याला अश्या अवस्थेत पाहून आई म्हणते, "क्षितिज असा हताश होऊ नकोस रे !!! ती येईल पुन्हा !! ती करेन तुला कॉन्टॅक्ट !! तिलाही आता राहवत नसेल रे तुझ्या शिवाय !!"  क्षितिज फक्त आईकडे पाहतो. तिच्या डोळ्यात त्यालाही दृष्टी बद्दलची काळजी दिसून येते. "चल ! दुपार झाली !! जेवायला चल !!! "आई त्याला उठवत म्हणते. "नाही नकोय मला आई !! " क्षितिज आईकडे पाहत म्हणतो. "का ??"  "भूक नाहीये !!"  "काल सकाळी जेवला आहेस तू !! अजुन भूक नाही !! चल बर !! अस उपाशी बसू नये !! " आई आणि क्षितिज दोघेही जेवायला बसतात. जेवत जेवत आई क्षितिजला कित्येक मनातल्या गोष्टी बोलू लागते. "तुला माहितेय क्षितिज !!! तुझे बाबा जेव्हा असेच मला न सांगता गेले होते तर मलाही असंच सार काही नकोस वाटा...