मी मात्र

वाटा शोधत होत्या मला
मी मात्र स्वतःतच गुंतलो होतो
बेबंद वार्‍या सोबत
उगाच फिरत बसलो होतो

वळणावर येऊन सखी ती
सोबत येण्यास तयार होती
मी मात्र परक्याच्या घरात
उगाच भांडत बसलो होतो

वेळेनेही वाट पाहिली माझी
वळणावर येऊन थांबली होती
मी मात्र अहंकारा सोबत
उगाच फिरत बसलो होतो

त्या वाटा, ती सखी आज
मला का पुन्हा भेटावी येऊन
मी मात्र स्वतः सोबत
उगाच एकटा राहिलो होतो

- yogiii

तु हवी होतीस

माझ्या एकट्या क्षणात
तु हवी होतीस
कुठे हरवले ते मन
तु पाहात होतीस

नसेल अंत आठवणीस
तु खुप दुर होतीस
साद या वेड्या मनाची
तु ऐकायला हवी होतीस

मला साथ वादळाची
तु एक शांत सांज होतीस
अंधारलेल्या नभातील
तु एक चांदणं होतीस

मी मनातील धुन
तु एक कविता होतीस
सुरांनाही मोह होताच
तु एक गाणं होतीस

दुर या प्रवासाची
तु एक वाट होतीस
माझ्या एकट्या प्रवासात
तु हवी होतीस

- yogiii

मनात एक

कुठे असेल अंत
मनातील विचारांचा
एक घर एक मी
आणि या एकांताचा

भिंती बोलतील मला
संवाद हा कशाचा
आरशातील एक चित्र
शोध हा स्वतःचा

क्षणात जोडावी नाती
प्रश्न हा कशाचा
नको तो राग उगाच
स्वार्थी या शब्दाचा

मी असेल मी फक्त
शोध या जगाचा
कुठे असेल अंत
मनातील विचारांचा

फुरसत

फुरसत मिले तो आ जाना
मेरी रुह से मिलाता हु
हर सास पे तुम्हारा नाम हैं
तुम्हें वो सुना देता हु

बिछडे हुए पलों को
याद में यु करता हु
कागज के पन्नों पर
तुम्हें कही लिख देता हु

आख जो नम हो जाये
उसे संभाल लेता हु
कही दर्द सताने लगे तो
उसे अपना बना लेता हु

फुरसत मिले तो आ जाना
तुम्हें तुमसे मिला देता हु
खोये हुए खुदको कही
तुज में ढुंढ लेता हू

उठावं

अस्तित्वाच्या जाणिवेने
लाचार जगन का पत्कराव
स्वाभिमानाने ही तेव्हा
स्वतःही का मरावं
नसेल त्यास होकार मनाचा
मग शांत का बसावं
निर्दयी या दुनियेत
दया मागुन का रहावं
झुगारून द्याव अन्यायाला
ते ओझं किती पेलावं
नसेल लक्ष विधात्याचं
मग कोणाला सांगावं
की पेटुन द्यावं हे सगळं
क्षणात सगळं राख करावं
वाईट विचारांच्या ताकदीला
क्षणात धुळीत मिळवावं
संपवुन त्या लाचार आठवणी
पुन्हा मनसोक्त जगावं...

वचन

ऐक ना एकदा मन हे बोलती
हरवली सांज ही सुर का छेडली
नभात ही चांदणी पुन्हा का पाहुणी
चंद्रास ओढ का तुज पाहता क्षणी
उतरुन ये या गोड स्वप्नातुनी
मिठीत घे मझ एक आस ती
रात्रीस मग नको हा अंतही
तुझ्यात मी माझ्यात तु विसरुनी
तुला मी पहावे या डोळ्यांतुनी
मनात ही भरावे तुझे सौदर्यही
पुन्हा ह्रदयास एक भास ही
अंधारल्या नभातील एक ती
नभही अंधार आता फेकुनी
चांदणी ही जाते परतुनी
स्वप्न हे राहते स्वप्नही
वचन हे मागते आज कुणी
पुन्हा भेटावी ती चांदणी
आठवणीतल्या घरातही ...