मुख्य सामग्रीवर वगळा

आई ...!!!

असंख्य वेदनांचा त्रास मी पहाता पहाता विसरुन गेले जेव्हा मी पहिल्यांदा माझ्या बाळा तुला पाहिलं. तुझे भिरभिरणारे डोळे फक्त मला पहात होते आणि मीही फक्त तुला पाहत होते. ती तुझी आणि माझी पहिली भेट. त्या पहिल्याच भेटीतले तुझे ते मला आपलेसे करने आणि आई म्हणून मी तुला मिठी मारने खरंच खुप मनाला आनंद देऊन गेले. पण बाळा आईपण इथेच संपले नाही त्याची तर ती सुरुवात होती.
   तु लहान होतास माझ्या हातात आनंदाने रहात होतास. माझ्याकडे पाहुन तुझ्या कुतुहल मनाला एक शांतता होती. माझी आई आहे जवळ तेव्हा तुला या जगाची भिती नव्हती. हळूहळू तु रांगत चालायला लागलास या आईच्या जवळ येण्यासाठी धडपड करायला लागलास. मलाही तुझ्या कित्येक आठवणींच गाठोडं भरायचं होतं आणि ही तर खरी सुरुवात होती. मला आठवतं तु पहिला शब्द 'आई' म्हणाला होतास. तेव्हा माझ्या मनाला काय आनंद झाला होता, ते कसं मी सांगु!. तुझ्या खोड्या वाढतं होत्या सोबत तु आता घरभर पळायला लागला होतास. एक आई म्हणुन माझ्या डोळ्यात हे सगळं मी साठवुन घेतं होते.
पुढे तु शाळेत जायला लागलास तेव्हा बाळा मी तुझा एक फोटो काढुन ठेवला होता. तो आजही माझ्या खोलीत आहे. कारण ते तुझ या जगास पहाण्याच पहिलं पाऊल होतं. या आईच्या पंखातुन बाहेर पडुन या जगात मुक्त फिरायच ते एक पाऊल होतं आणि तिथुनच पुढे या जगात एक माणुस म्हणुन तु कसा असावास याचे संस्कार तुझ्यावर होने गरजेचं होतं. एक आई म्हणुन मला जिजाऊ व्हायचं होतं, एक आई म्हणुन मला राधामाता व्हायचं होतं. एक आई म्हणुन मला माझं बाळ घडवायचं होतं. तुला शिवरायांचे , राम,कृष्णांचे संस्कार द्यायचे होते एका आईची ती एक परिक्षाच होती.
   पण बाळा हे सगळं मला फक्त तुझ्याचसाठी करायचं होतं. पुढे तु उच्चशिक्षणात पास झालास तेव्हा तु पहिले माझ्या पायांवर मस्तक ठेवले होतेस तो तुझा स्पर्श आजही माझ्या पायास जाणवतो. एक आई म्हणून मला एक माणुस घडवायचा होता आणि तुझ्या रुपात मी तो पाहु शकत होते. आई होनं खरंच छान असतं हे तेव्हा मला जाणवलं होतं. पण बघता बघता माझं बाळ मोठं झालं होतं. त्या माझ्या बाळाच्या आयुष्यात आता एक नवीन कोणीतरी आलं होतं. त्याची काळजी करणारं त्याला आपलंस करणारं. पण या आईला त्याचा ही आनंद झाला होता कारण माझं बाळ आता मोठं झालं होतं.
  या आईपणात वर्ष सरुन जातात. बघता बघता बाळ मोठे होतात. आणि या आईच म्हातारपण येतं. केस पांढरे होतात तर हात ही थकुन जातात पण थकतं नाही ते आईपपण तिच्यातील ते प्रेम. आजही ते तुझ्यासाठी तसेच आहे. एक आई म्हणुन तु आजही माझा तो लहान बाळच आहेस अस वाटतं. माझे हात थकुन गेलेत पण माझं बळ तु आहेस हे मला माहिती आहे. माझे डोळे कमजोर झालेत पण तुझ्या डोळ्यातुन हे जग मला दाखवशील हेही मला बाळा माहितेय. हे वय थकुन जातं रे!! पण आईपण नाही! ते सतत वाहत असतं नदी सारख.

कारण बाळा ,

असंख्य वेदनांचा त्रास होऊनही
सहन करणारी फक्त आईच असते

कधी सहज तर कधी कठोर वागणारी
मनास संस्कार देणारी आईच असते

पहिला घास भरवणारी ती
काळजी करणारीही ती आईच असते

बोटं धरुन चालवणारी तिचं
जगात जगायला शिकवणारी आईच असते

आई असते या देवाचंच दुसर रुप
म्हणुनच जगात प्रेमरुपी ईश्वर ती आईच असते

-योगेश खजानदार









टिप्पण्या

या ब्लॉगवरील लोकप्रिय पोस्ट

वारा || मराठी कविता संग्रह || Poems ||

नजरेस नसावी ओळख परी, स्पर्शून तो जातो !! क्षणात इथे ,क्षणात तिथे , सहज निघून तो जातो !! कधी पक्षांसवे गीत गात, सैरावैरा तो फिरतो !! हा वारा साऱ्या जगास म्हणे, सहज व्यापून टाकतो !! गुलाबी थंडीस मुठीत घेऊन, हळूवार तो पसरतो !! कधी सुर्यास भेटून येता, सारे हैराण तो करतो !! अलगद ढगांस घेऊन खांद्यावर, पाऊस पाडत येतो!! कधी घेऊन वादळ असे की , रौद्र रूप तो दाखवतो !! जसे हवे ते रूप त्याचे,  कोण कसे त्यास पाहतो !! कोणी म्हणे त्यास जे काही, तसेच तो राहतो !! कधी गंध येता जवळी, त्यास एकरूप तो करतो !! पानाफुलांत अन वेलितही, आपले अस्तित्व तो सोडतो !! जिथे भेटावे त्यास आपण,  नव्याने तो भेटतो !! कधी कोणत्या आठवातही, नकळत मग बोलतो !! प्रत्येक श्वास घेता आपण, आपलाच तो होतो !! ना कोणता राग, ना कोणता द्वेष, साऱ्यांस आयुष्य देतो !! नको बदलू मानवा हे चक्र, की तो सहन करतो !! उगाच दूषित करून तू त्यास, तुझाच अंत का करतो ?? फिरू दे त्यास बेफाम होऊनी, का उगाच अडवतो !! हा वारा साऱ्या जगास म्हणे, सहज व्यापून टाकतो !! ✍️© योगेश *All Rights Reserved*

राजकारण || Rajkaran Marathi Kavita ||

"भरतील सभा, जमतील लोक आपण मात्र भुलायच नाही !! उमेदवाराची योग्यता पाहून मतदान  करायला विसरायचं नाही !! आपला हक्क, आपलं मत कधीच कोणाला विकायचं नाही !! लक्षात ठेवा सुज्ञ नागरिकांनो आपणच आपल्याला संपवायचं नाही !! उमेदवार हवा सुशिक्षित आणि सुसंस्कृत मनात हे विसरायचं नाही !! अयोग्य आणि अकार्यक्षम उमेदवारास लोकशाही खराब करू द्यायचं नाही !! हो !! ही आपली जबाबदारी आहे !! लक्षात ठेवा, ती टाळायची नाही !! आपलं भविष्य या एका क्षणात खराब करू द्यायचं नाही !! एक एक मत जोडून घडतो भारत त्याला अयोग्य हाती द्यायचं नाही !! आपलं मत खूप काही करू शकते त्याला असेच जाऊ द्यायचे नाही !! मतदान करून घडवू ही लोकशाही आपला देश , आपले लोक, विसरायचे नाही !! सक्षम , मजबूत आणि प्रगतशील देशासाठी आपले मत द्यायला विसरायचे नाही !! भरतील सभा, जमतील लोक आपण मात्र भुलायच नाही !! " ✍️©योगेश खजानदार

तत्वनिष्ठ की व्यक्तिनिष्ठ || Marathi Blogger || Marathi Lekh ।।

माझ्या मनाचा नेहमी घोळ होतो, की एखादी व्यक्ती तत्वनिष्ठ असावी की व्यक्तिनिष्ठ. पण मग एखादी व्यक्ती कोणत्याच तत्वाला मानत नसेल तर त्याला काय म्हणावे आणि त्यापुढे पुन्हा विचार येतो की या जगात कोणतीच व्यक्ती अशी नसते की ती कोणत्याच तत्वाला धरून चालत नाही. यामध्ये फरक एवढाच असू शकतो की ती व्यक्ती आपल्या तत्वावर चालते किंवा कोणाचे तरी अनुकरण करते. मग अश्या वेळी माझ्यासारख्या लोकांचा खूप गोंधळ होतो की एखाद्या व्यक्तीच्या चांगल्या तत्वांना अनुकरण करणारी व्यक्ती नेमकी तत्वनिष्ठ म्हणायची की व्यक्तिनिष्ठ.  अशावेळी एकच उत्तर आपलेच आपल्याला मिळते आणि ते म्हणजे. व्यक्तिनिष्ठ व्यक्ती ही त्या तत्वांना त्याच्या विचारां नाच तर अनुकरण करत असते. मग त्या व्यक्तीला तत्वनिष्ठ म्हणता म्हणता ती व्यक्ती नकळत त्याच्या तत्वांना ही अनुकरण करत राहते.  प्रश्नाची उत्तरे इथेच येत असताना नकळत एक गोष्ट मनात येते की प्रत्येक व्यक्ती ही व्यक्तिनिष्ठ असतेच पण त्याला स्वतः चे एकही तत्व अथवा मत नसणे म्हणजेच ती व्यक्ती नकळत व्यक्तिनिष्ठ होऊन जाते. आपण सगळेच कोणत्या ना कोणत्या व्यक्तिनिष्ठ विचारांचा वारसा पुढे चालवत ...