बाप्पाच्या आगमना वेळी खरतर बाप्पा पुन्हा जाऊच नये अस नेहमी वाटत राहतं. पण अनंत चतुर्थी येते आणि वरद विनायकाची जायची वेळ येते. मनातल्या भावनांना आवरत गजाननाची निरोपाची तयारी करावी लागते. हो पण बाप्पाच्या विसर्जनाला मस्त मिरवणूक काढली जाते. ढोल ताशा, लेझिम, कुठे डिजे , कुठे भक्तिपर गाणी यांनी हा आसमंत दुमदुमून जातो. "पुढच्या वर्षी लवकर या!!" ही बाप्पाला दिलेली साद वक्रतुंड नक्की ऐकतो. आणि सुरू होते बाप्पाला निरोपाची वेळ. मनात एक सल असते पण तिथेच एक पुन्हा लवकर येण्याची ओढ असते. या द्विधा मनस्थितीत बाप्पा आपल्या पुढच्या प्रवासाला जात. जिथे पुढच्या वर्षी लवकर त्याला पुन्हा परतून यायचं आहे. बाप्पाला निरोप देताना खरतर लहान मुलांपासून ते ज्येष्ठा पर्यंत सर्व लोकांची अवस्था एकच असते. कोणाच्या डोळ्यात पाणी येते तर कोणी अलगद आपले टिपूस गाळतो अगदी कोणी पाहणार नाही याची दक्षता घेत. आणि ज्या उत्साहात बाप्पाला घरी आणले होते त्याच उत्साहात त्याला निरोप दिला जातो. जाता जाता बाप्पा खूप काही सांगून जातो. पुढच्या वर्षी येई पर्यंत त्याची आठवण रहावी असे करून जातो. आणि जाताना गणाधीश भक्ताला सांगत...
कथा, कविता, लेख, चारोळ्या आणि बरंच काही !!