मुख्य सामग्रीवर वगळा

पोस्ट्स

एप्रिल, २०२० पासूनच्या पोेस्ट दाखवत आहे

द्वंद्व || कथा भाग ५ || हृदयस्पर्शी कथा ||

कथा भाग ५ "या चारही दिशा मला माझ्या सायली जवळ घेऊन जातील का ?? पण ती कुठे आहे हे कसे कळणार !! तिच्या घरी एकदा जाऊन पहावे का??!! पण मी तिला बोलू तरी काय ?? कोणत्या शब्दात तिची माफी मागू !! त्या प्रणयाच्या वेळी तुझ्या डोळ्यात जे प्रेम मला दिसले त्याची एक ठिणगी या हृदयात ही आहे हे मला आता पुरत कळून चुकलं आहे सायली !! थांब जरा !! नको जाऊस !! त्या ओठातून निघालेला तो पायलसाठीचा तो शब्द अखेर मला सत्य काय आहे हे सांगून गेला !! पायल आता भूतकाळ आहे !! पण मी त्याला विसरणार नाही !! कारण तीही माझी तितकीच गोड आठवण आहे !! आणि मला माहिती आहे तू मला त्या आठवणींन सहित स्विकारशील. नक्कीच !!!"  विशाल आता सायलीच्या घराजवळ आला होता. पण घराला कुलूप होत. शेजारच्या काही लोकांना त्यांनी विचारलं तेव्हा ती कुठे गावाला गेली हे कळाल. तिचे आई बाबा तिच्या सोबत गेले हेही कळालं. विशाल दाही दिशा तिला शोधत होता. "सायली , माझी सायली!! माझ्यावर प्रेम असुनही पायलला हसत हसत स्वीकारलं. कधी कळुही दिलं नाही, की तिचं माझ्यावर किती प्रेम आहे. पायल गेल्यावर ही तिने नेहमी मला सांभाळून घेतलं. माझी विद्यार्थीनी म्हणून ...

द्वंद्व || कथा भाग ४ || मराठी प्रेम कथा ||

कथा भाग ४ "हे कोणतं स्वप्न आहे !! काहीच कळत नाही!! सायली मला सोडून जावी आणि तिला थांबवण्याचा एवढा प्रयत्न मी करावा ?? तिचा तो चेहरा आजही डोळ्यासमोरून का जात नाहीये !!! तो स्पर्श पुन्हा पुन्हा जाणवावा !! नाही हे चूक आहे !! ज्या पायल शिवाय मी कधीही इतर कोणाचा विचारही केला नाही तिला मी आज फसवलं आहे !! पण मग सायलीच काय ?? तिच्या मनात माझ्याबद्दल काय भाव असतील आता!! मी तिचा विश्वासघात तर केला नाही ना ?? मग पायलच नाव घेताच सायली माझ्या मिठीतुन दूर का व्हावी ?? तिच्या ओठात मला तो प्रेमरस का भेटावा ?? सायली माझ्यावर प्रेमतर करत नाहीना ??  की नकळत मीही तिच्यावर प्रेम करतो आहे ?? एवढा विचार तो का व्हावा ?? इतके प्रश्न, पण उत्तर एकही माझ्याकडे का नाही ?? " विशाल पलंगावर पडून विचार करत राहिला. रात्रभर विचार करुन करून विशाल झोपलाच नाही. सकाळी लवकर उठून आवरून बसला. खोलीतून बाहेर येत समोर आईला बोलू लागला. "आई !! कोणी आलं होत का ग ?" मनातल्या भावना अचानक ओठांवर याव्या तसे विशाल म्हणाला. "एवढ्या सकाळी??  कोण येणार होत का ??"  कुतूहलाने विचारू लागली. "नाही !! कोणी नाही...

द्वंद्व || कथा भाग ३ || सुंदर मराठी कथा ||

 कथा भाग ३  विशालच्या खोलीतून बाहेर येताच आईच्या डोळ्यातून अश्रू वाहू लागले. जणू ते तिला खूप काही बोलत होते. रात्रभर ती अंगणातल्या खुर्चीवर बसून राहिली. विशाल आणि त्याच्या या वागण्याबद्दल तिच्या मनात कित्येक विचार येऊ लागले.तिच्या मनात सदाचे ते वाक्य सारखे घुमू लागले. "बाईसाहेब !! विशाल दादांना आपण वैद्यबुवांना दाखवू या ??" पण क्षणात आई भानावर येत होती. तिला विशालचे हे वागणे आता विचित्र वाटायला लागले होते. "जी आता अस्तित्वात नाही तीच नसणं अमान्य करणं, याला काय म्हणावं तेच कळतं नाही. का ती फक्त आपणच आपल्याशी केलेली फसवणूक आहे ?? माहित नाही !! पण याची नक्कीच किंमत आपल्याला मोजावी लागते, हो ना?? विशालच्या बाबतीत ती किंमत कदाचित सायली तर नसेल ना ?? तीच आता त्याला या भूतकाळाच्या जाळ्यातून बाहेर काढू शकेल !! तीच नितांत प्रेम आहे विशालवर !!"  विचारांच्या तंद्रीत सकाळ केव्हा झाली कळलच नाही. खुर्चीवर विचार करत करत झोपी गेलेल्या आईकडे पाहून सदाने आईला जाग करण्यासाठी हाक मारली. "बाईसाहेब !! बाईसाहेब !!"  झोपितून जागे होत, आई समोर उभ्या सदाला पाहू लागली. सदा पुढे बोलू...

द्वंद्व || कथा भाग २ || Marathi love Stories ||

कथा भाग २  समोरच खुर्चीवर बसलेल्या आईने सायली खोलीतून बाहेर येताच प्रश्न विचारला. "सायली!!  चाललीस ??" "हो आई !! येते मी !! सर आपल्या कामात गुंग झालेत !! आणि मला ना आता कंटाळा आलाय !!" "हो का !! असंच आहे बघ विशालच !! एकदा चित्र काढण्यात गुंग झाला की काही कळत नाही त्याला !!" "हो तर !!" सायली बाहेरच्या बाजूने जात म्हणाली. "बरं येते मी ! " दरवाजा बाहेर जात सायली म्हणाली. सायलील लांब जाताना आई कित्येक वेळ पाहत राहिली. मनात कित्येक विचार तिच्या येत होते. "सायली म्हणजे आमच्या पेंडसे मास्तरांची पोर !! गोड सालस !! तिचा विशालवर पहिल्यापासून जीव !! तशी ती वयाने विशाल पेक्षा जेमतेम एक दोन वर्षांनीच लहान असेल !! पण ती नेहमी राहिली ती विशालची विद्यार्थीनींच !! कारण विशालच्या जवळ राहण्यासाठीचा एक केविलवाणा प्रयत्न आहे तो!! कधी कधी मला खरंच नवल वाटत तीच !! विशाल बद्दल एवढं सगळं माहीत असूनही ती आजही विशालवर तितकंच प्रेम करते!! अगदी मनापासून !!!" आई सायलीच्या विचारात गुंग झाली होती.  आतमध्ये खोलीत विशाल चित्र काढण्यात अगदी स्वतःला विसरून गेला ...